De film
C’est pas moi + Allégorie citadine (Previously Unreleased)
Ze waren te zien op prominente filmfestivals in binnen- en buitenland, maar bereikten nooit de Nederlandse bioscopen. Ten onrechte, vindt Eye Filmmuseum, en daarom brengt Eye acht van deze films naar de filmtheaters. Cinecitta vertoont al deze films.
Tijd: 63 min
Land: Frankrijk
Taal: Frans, Engels
Ondertiteling: Nederlands
Cast:
Regisseur: Leos Carax
Releasedatum: 07/08/2025
Omschrijving
Ze waren te zien op prominente festivals in binnen- en buitenland, maar bereikten niet de Nederlandse bioscopen. Ten onrechte, vindt Eye Filmmuseum. Daarom brengt Eye elke zomer een selectie van deze films naar ons land onder de noemer Previously Unreleased.
Cinecitta vertoont iedere week één van deze films en dat maar liefst acht weken achter elkaar. Mis deze kans niet om te genieten van kleurrijke films, uit landen als Canada, Litouwen en Uruguay. Leos Carax verrast met een knallende terugblik op zijn oeuvre en het portret van de ruim 80-jarige muzikant Swamp Dogg zal niemand onberoerd laten.
C'est pas moi + Allégorie citadine
Deze nieuwe korte films van Leos Carax en Alice Rohrwacher & JR zijn nu voor het eerst samen in Nederland te zien.
C'est pas moi
Het Centre Pompidou vroeg filmmaker Leos Carax om via beelden antwoord te geven op de vraag: \"Waar ben je, Leos Carax?\" De regisseur van Pola X (1999), Holy Motors (2012) en Annette (2021) maakte vervolgens een free style zelfportret, vol knipogen en verwijzingen naar zijn uitzinnige werk. Tegelijkertijd is het een liefdevol eerbetoon aan Jean-Luc Godard en David Bowie én een onderzoek naar de macht en politiek van het maken van beelden.
Zijn diep persoonlijk film doorkruist zijn 40-jarige carrière, met terugkerende rollen van Carax-personages als Monsieur Merde (Denis Lavant) en Annette, de mysterieuze pop uit Carax' gelijknamige film. Zijn knallende collage van tekst en filmfragmenten is Carax op zijn best: provocerend, poëtisch en filosofisch.
Allégorie citadine
In de Allegorie van de Grot vraagt Plato zich af: wat zou er gebeuren als een van de gevangenen erin zou slagen zich van zijn ketenen te bevrijden en uit de grot te ontsnappen? Wat als die gevangene Jay was, een jongetje van zeven?
Een danseres gaat met haar zevenjarige zoontje naar de casting voor een toneelstuk gebaseerd op de Allegorie van de Grot. Maar wanneer de auditie begint, loopt hij weg, de straten van Parijs op, het avontuur tegemoet.
Na hun korte film Omelia contadina werkten Alice Rohrwacher (La Chimera) en fotograaf JR opnieuw samen aan deze fantasierijke samensmelting van film en filosofie, met een opvallende rol voor Leos Carax. Allégorie citadine illustreert hoe beelden – of het nu schaduwen of tastbare objecten zijn – de waarheid kunnen verdraaien of onthullen.
Cinecitta vertoont iedere week één van deze films en dat maar liefst acht weken achter elkaar. Mis deze kans niet om te genieten van kleurrijke films, uit landen als Canada, Litouwen en Uruguay. Leos Carax verrast met een knallende terugblik op zijn oeuvre en het portret van de ruim 80-jarige muzikant Swamp Dogg zal niemand onberoerd laten.
C'est pas moi + Allégorie citadine
Deze nieuwe korte films van Leos Carax en Alice Rohrwacher & JR zijn nu voor het eerst samen in Nederland te zien.
C'est pas moi
Het Centre Pompidou vroeg filmmaker Leos Carax om via beelden antwoord te geven op de vraag: \"Waar ben je, Leos Carax?\" De regisseur van Pola X (1999), Holy Motors (2012) en Annette (2021) maakte vervolgens een free style zelfportret, vol knipogen en verwijzingen naar zijn uitzinnige werk. Tegelijkertijd is het een liefdevol eerbetoon aan Jean-Luc Godard en David Bowie én een onderzoek naar de macht en politiek van het maken van beelden.
Zijn diep persoonlijk film doorkruist zijn 40-jarige carrière, met terugkerende rollen van Carax-personages als Monsieur Merde (Denis Lavant) en Annette, de mysterieuze pop uit Carax' gelijknamige film. Zijn knallende collage van tekst en filmfragmenten is Carax op zijn best: provocerend, poëtisch en filosofisch.
Allégorie citadine
In de Allegorie van de Grot vraagt Plato zich af: wat zou er gebeuren als een van de gevangenen erin zou slagen zich van zijn ketenen te bevrijden en uit de grot te ontsnappen? Wat als die gevangene Jay was, een jongetje van zeven?
Een danseres gaat met haar zevenjarige zoontje naar de casting voor een toneelstuk gebaseerd op de Allegorie van de Grot. Maar wanneer de auditie begint, loopt hij weg, de straten van Parijs op, het avontuur tegemoet.
Na hun korte film Omelia contadina werkten Alice Rohrwacher (La Chimera) en fotograaf JR opnieuw samen aan deze fantasierijke samensmelting van film en filosofie, met een opvallende rol voor Leos Carax. Allégorie citadine illustreert hoe beelden – of het nu schaduwen of tastbare objecten zijn – de waarheid kunnen verdraaien of onthullen.
