On Ira

De 80-jarige Marie is haar ziekte beu en neemt een drastisch besluit: ze wil in Zwitserland op waardige wijze afscheid nemen van het leven. Dit durft ze alleen niet aan haar zoon en kleindochter te vertellen. In plaats daarvan verzint ze een verhaal over een verborgen erfenis bij een Zwitserse bank en stelt ze voor om samen op reis te gaan. Haar nieuwe verpleger Rudy wordt tegen zijn zin meegesleurd in haar plan. Wat begint als een leugentje om bestwil, groeit uit tot een bijzondere roadtrip.

Regisseur Enya Baroux droeg de film op aan haar grootmoeder, die haar lijdensweg tot het bittere eind uitzat omdat hulp bij zelfdoding in Frankrijk verboden was. Inmiddels heeft de actualiteit de film ingehaald. Sinds eind mei van dit jaar is, in het geval van ondraaglijk lijden, dankzij een wetswijziging hulp bij zelfdoding toegestaan. Maar al is het verhaal van On ira formeel gezien misschien achterhaald, uiteindelijk draait het in de film om wezenlijker zaken: liefhebben, maar elkaar ook de waarheid durven zeggen; omarmen én durven loslaten.