The Princess

De tragische dood van Diana Spencer op 31 augustus 1997 - dit jaar precies 25 jaar geleden - veroorzaakte een publieke uitbarsting van rouw zoals Engeland niet eerder meemaakte. Lady Di, de ‘people’s princess’, het meest geliefde lid van het Britse Koningshuis, kwam om het leven bij een auto-ongeluk in een Parijse tunnel. Haar leven was publiek bezit. Zo ook haar dood. Het moment dat het nieuws over haar overlijden naar buiten kwam, staat bij een generatie in het geheugen gegrift.

De Britse Oscargenomineerde regisseur Ed Perkins (Black Sheep, Tell me who I Am) was als 11-jarige getuige van de schok die het nieuws veroorzaakte binnen zijn familie en hoe deze gebeurtenis de media beheerste. Vanuit dit perspectief, zonder voice-over en uitsluitend aan de hand van archiefbeelden – zowel uit de media als openbare amateuropnames - maakt hij met The Princess een confronterende kroniek over het publieke leven en de dood van de geliefde prinses. The Princess overspant de jaren tussen 1981 vanaf het moment dat ze voor het eerst in de media verschijnt vlak voor haar verloving met prins Charles, tot haar begrafenis in 1997. De schuchtere jonge vrouw die ze was toen de paparazzi haar voor het eerst bij haar huis opwachtten, haar charmante optreden tijdens de Australië-tournee toen het volk haar voor altijd in het hart sloot en de hartverscheurende scène waarin haar jonge kinderen achter haar kist lopen. Het verhaal is meer dan eens verteld. Maar The Princess is niet de zoveelste speculatie over het privé leven van Diana, de film toont het publieke beeld zoals de wereld het zag evolueren. Van het sprookje, naar de soap en uiteindelijk de tragedie. Wat The Princess laat zien is hoe dicht de media op haar huid zaten en welke impact dit had op haar leven. En wat dat zegt over ons, de toeschouwers die de beelden keer op keer willen zien. Ook nu weer. The Princess is daarmee een indringend en uiteindelijk het meest waarachtige portret van Diana.