Titane

Alexia (een dappere rol van debutant Agathe Rousselle) heeft wat littekens opgelopen in haar jeugd. Om precies te zijn een titanium plaat in haar hoofd, als herinnering aan een auto-ongeluk. In plaats van angst of weerzin hebben auto’s sindsdien een enorme aantrekkingskracht op haar. Het metaal in haar hoofd windt haar op, maar maakt haar ook agressief. Nadat ze zich schuldig heeft gemaakt aan een reeks gewelddadige misdaden slaat ze op de vlucht en neemt ze de identiteit aan van een al jaren vermiste jongen, Adrien. Zijn vader (Vincent Lindon), een getroebleerde brandweerman, onthaalt haar liefdevol als zijn verloren zoon. Zo stillen deze twee eenzame zielen hun honger naar menselijk contact. Regisseur Julia Ducournau (Raw) zette het Cannes filmfestival op zijn kop door met Titane de Gouden Palm voor Beste Film te winnen. Daarmee is ze na Jane Campion (The Piano) de tweede vrouw in de 74-jarige geschiedenis van het Filmfestival die deze prijs wint. Juryvoorzitter Spike Lee (Blackkklansman) was kennelijk zo enthousiast over deze keuze dat hij zich de winnaar aan het begin van de ceremonie al liet ontvallen. Dit tot verbijstering van de afgeladen zaal. Titane is het werk van een waanzinnige visionair die de volledige controle over haar wilde geest heeft” en “Een van de wildste films die ooit in Cannes in première ging”, zijn slechts een greep uit de reacties van de compleet overdonderde pers. In Ducournau’s eigen woorden: “Voor mij is het een liefdesverhaal; een film over onvoorwaardelijke liefde en de acceptatie van de ander. Maar eigenlijk is het onmogelijk de film te pitchen. Titane is gewoon Titane”.