Eureka

Een archetypische cowboy (Viggo Mortensen) sjokt een archetypisch westernstadje binnen op een archetypische wraakmissie. Wacht, het is 'maar' een film in de film die de kijker vervolgens naar een hedendaags Native-American reservaat transporteert waar de inheemse politieagente Aliana met de uitwassen – geweld, openbare dronkenschap – van de uitzichtloze armoede wordt geconfronteerd.
Aliana's nichtje Sadie ziet maar één uitweg uit de misère; een toverdrankje van haar grootvader dat nieuwe dimensies opent. Waarna de handeling zich verplaatst naar het Braziliaanse regenwoud anno 1974, waar de bevolking het al niet veel beter vergaat dan in de VS, in welk tijdperk ook. Een film die op papier een overdaad aan plot lijkt te bevatten, openbaart zich in de praktijk als een dromerig meanderende bespiegeling over de 'ander' die zich in het beste geval tegen onwetendheid en in het slechtste tegen vijandigheid moet verweren. De Argentijn Alonso schept zijn eigen magisch-realistische werkelijkheid, met een beschouwende rol voor een Jabiru-ooievaar. Een imponerend, sierlijk schepsel, dat met zijn grijszwarte hals en dito bek voor een wonderbaarlijk schouwspel zorgt.

Lisandro Alonso's allereerste film was La libertad (2001). Sinds dat debuut is hij uitgegroeid tot een van de belangrijkste spelers in de nieuwe Argentijnse cinema. Eureka is zijn zesde, nauwelijks te classificeren film. Filmfestival Gent omschreef de film mooi: 'Alsof John Ford, David Lynch en Apichatpong Weerasethakul samen een film draaiden en Lisandro Alonso er dan mee aan de haal ging.' Alonso combineert zijn unieke visie met poëzie en filosofie in een film waarin niet-professionele acteurs optreden naast beroemdheden als Viggo Mortensen, Chiara Mastroianni en Maria Medeiros.