The Coen Brothers retrospectief
Het broederlijke filmduo Ethan en Joel Coen (the Coen Brothers) hebben stuk voor stuk briljante films gemaakt, propvol met taalvondsten, filmliefde en ontsporende handelingen. Omdat precies veertig jaar geleden hun debuutfilm Blood Simple (1984) in de filmtheaters verscheen, zal Cinecitta in juli iedere vrijdag een film uit hun rijke oeuvre vertonen. Het programma bestaat uit de films No Country for Old Men, Inside Llewyn Davis, Fargo en een vertoning van hun 4K-gerestaureerde debuutfilm Blood Simple. Iedere week zal er een film uit een ander decennium te zien zijn.
De gedeelde creatieve stem van The Coen Brothers is een van de meest herkenbare in de moderne Amerikaanse cinema. In het universum van de Coens kan de hoofdrolspeler halverwege abrupt van personage veranderen en zelfs de meest zorgvuldig uitgestippelde criminele complotten en levensplannen lopen nooit zoals verwacht. Geen andere filmmaker weet de duistere kanten van de mens zo goed te contrasteren met diens gestuntel. Hun personages nestelen zich in je brein; denk aan de autoverkoper Jerry Lundegaard in Fargo of aan Anton Chigurh, de nietsontziende moordenaar in No Country for Old Men.
The Coen Brothers in the 80s – Blood Simple – 19 juli 21:00 uur – GEWEEST
Begin jaren 80 kwamen de gebroeders Coen voor het eerst op de proppen met het idee om Blood Simple te filmen. Joel was op dat moment nog een nobody in de filmwereld, terwijl Ethan nog als typist werkte in een winkel van Macy’s. Ze besloten het voorbeeld te volgen van regisseur Sam Raimi, die zelf geld had verzameld voor zijn lowbudget horrorfilm The Evil Dead (1981). Nog voor de productie van hun film van start ging, maakten de twee broers al een trailer voor de film. The Coen Brothers slaagden erin om zo’n $1,5 miljoen te verzamelen en de film te maken. De film werd uiteindelijk een van de beste independent films van het jaar.
Blood Simple
Met Blood Simple leverden Joel en Ethan Coen gelijk hun zwart-komische visitekaartje af. Een café-eigenaar in een klein dorpje in Texas ontdekt dat zijn vrouw een affaire heeft met één van zijn werknemers en schakelt een privédetective in om de twee te vermoorden. Die blijkt alleen niet al te slim. Wanneer er een lijk wordt ontdekt, ontstaat een complex web van bedrog en dubbele agenda’s en is het een kwestie van tijd voordat er meer slachtoffers vallen. De plotlijnen raken ingenieus vervlochten, met sterk spel van onder andere Frances McDormand (Fargo), die hier haar speelfilmdebuut maakt.
The Coen Brothers in the 90s – Fargo – 26 juli 21:00 uur
Na hun cultsuccessen in de jaren tachtig, wisten the Coen Brothers in de 90s pas echt door te breken bij het grote publiek. Met hun film Barton Fink (1991) werden zij de grote winnaars op het filmfestival van Cannes. Ze wonnen de Gouden Palm voor Beste Regisseur en hoofdrolspeler John Turturro won de Gouden Palm voor Beste Acteur. Het allergrootste succes behaalden zij in 1996 met hun film Fargo. De film werd genomineerd voor zeven Oscars. Frances McDormand won voor haar rol als zwangere politievrouw de Oscar voor Beste Vrouwelijke Hoofdrol en de broers wonnen voor Best Originele Script.
Fargo
Jerry Lundegaard, een lokale autoverkoper in het landerige Brainerd, Minnesota, zit in financiële problemen. Hij smeedt een plan om zijn eigen vrouw te laten ontvoeren om vervolgens een grote som losgeld van zijn schoonvader op te strijken. Via een bevriende automonteur huurt hij twee zware jongens in die het klusje ogenschijnlijk gemakkelijk kunnen klaren. Het plan loopt minder voorspoedig dan Jerry hoopt. Wanneer de zwangere politieagente Marge Gunderson op de zaak wordt gezet komen de misdadigers en Lundegaard al snel in het nauw.
Fargo is niet gebaseerd op waargebeurde feiten. De broers Coen hebben hun voorliefde voor verhalen altijd ten volle uitgebuit en lijken ook nu een spel te spelen met de goedgelovigheid van de kijker. Het verhaal is waar als we het geloven. En de gebroeders Coen helpen die mythevorming graag een handje.
The Coen Brothers in the 00s – No Country for Old Men – 5 juli 21:00 uur – GEWEEST
In de 00s maakten the Coen Brothers voor het eerst in hun rijke carrière films die zowel bij de recensenten als bij het grote publiek niet in de smaak vielen (de films Intolerable Cuelty & The Ladykillers flopten), maar toen was daar ineens No Country for old Men. Het misdaaddrama was in 2008 de grote winnaar bij de Oscars. In totaal werden er vier meegenomen: Beste Film, Beste Regisseur, Beste Mannelijke Bijrol en Beste Bewerkte Script. De film werd gemaakt met een budget van 25 miljoen dollar en leverde in totaal $ 171 miljoen op.
No Country for Old Men
No Country for old Men vertelt het verhaal van de Texaanse redneck Llewelyn Moss (Josh Brolin) die in de woestijn de overblijfselen van een misgelopen drugsdeal ontdekt. Een vrachtlading aan heroïne en een koffer met twee miljoen dollar liggen nog steeds tussen de dode mannen. Wanneer Moss het geld meeneemt, haalt hij de woede op de hals van de criminelen. Ze sturen de psychopathische huurmoordenaar Chigurh op hem af en zo ontstaat er een kettingreactie van geweld, waar zelfs de oude gedesillusioneerde sheriff Bell (Tommy Lee Jones) niet tegen opgewassen is.
Geld, drugs en bloed, verpakt in een vertelling die tevens een uiteenzetting is over de rol van het toeval en het onontkoombare lot: Hollywood meets de oude Grieken. Of, in de laconieke woorden van Joel Coen: “Het is een soort van western, maar ook soort van, eh, niet…”
The Coen Brothers between 2011 and 2024 – Inside Llewyn Davis – 12 juli 21:00 uur – GEWEEST
Tussen 2011 en 2024 hebben The Coen Brothers slechts twee lange speelfilms samen geregisseerd (Inside Llewyn Davis & Hail Ceasar!). Inside Llewyn Davis is wellicht hun meest onderbelichte meesterwerk. Het is een film die door vrijwel alle critici lovend werd ontvangen, maar tegelijkertijd door veel te weinig mensen is gezien. De Volkskrant gaf een 5-sterren recensie en schreef over de film: “Inside Llewyn Davis is een instant Coen-klassieker. Als de Coen-broers losers sparen, dan is Llewyn Davis het muzikale pronkstuk in hun collectie.”
Inside Llewyn Davis
Een week uit het leven van de eigenzinnige folkzanger Llewyn Davis, die in het New York van 1961 wanhopig op zoek is naar een publiek. En naar een slaapplaats. De knipogen naar collega Bob Dylan zijn talrijk, en toch is Inside Llewyn Davis allesbehalve een verkapte biopic over Dylan. Het is een film over geluk, timing en noodlot.
Met de zwervende, mislukte folkzanger Llewyn Davis creëerden Joel en Ethan Coen weer een heerlijk excentriek personage. Het is een plotloze film vol tragikomische dialogen, met een surrealistisch tintje. Oscar Isaac zong al zijn nummers zelf. Inside Llewyn Davis won onder meer de Juryprijs in Cannes.
