Chocolat

Claire Denis’ speelfilmdebuut schildert subtiel de verhoudingen in Kameroen onder Frans bewind. France, een jonge witte vrouw, blikt terug op haar jeugd te midden van arrogante kolonialen en de zwarte Protée, de getalenteerde, aantrekkelijke ‘huisknecht’. Digitale restauratie (4K), nu landelijk heruitgebracht.

Het leven van de 7-jarige France is klein en overzichtelijk: haar vader is districtsgouverneur in Kameroen en vaak weg van huis; haar moeder een beeldschone jonge vrouw die languissant wegkwijnt in de koloniale villa, terwijl ze haar oog laat rusten op de verschijning van de zwarte Protée – in afwezigheid van de gouverneur bestiert hij voortvarend het huishouden. Wanneer een vliegtuigje in de buurt van de villa crasht en de passagiers tijdelijk onderkomen vinden in de villa, komt de ware aard van de verhoudingen tussen zwarte Afrikanen en kolonialen aan het licht; de Fransen voelen dat het einde van hun heerschappij nadert en stellen zich superieur op – rassenscheiding is voor hen een ‘natuurlijk’ gegeven.

Voor Chocolat – destijds onderdeel van de Gouden Palm-competitie van Cannes – baseerde Denis zich op haar eigen jeugd, die ze gedeeltelijk in West-Afrika doorbracht als kind van een Franse koloniale bestuurder. Kenmerkend voor Denis is de subtiele aanpak van het thema: haar film schildert in associatieve flashbacks het leven in een kolonie, waarin het witte kind de Ander is voor de Afrikaan en omgekeerd. Spaarzame dialoog, strak gekadreerde beelden en een niet-lineaire verhaallijn: Chocolat bevat alle stijlkenmerken van het latere werk.