El Castigo

Ana zit achter het stuur. Naast haar zit Mateo, haar man. Samen rijden ze door het bos. De spanning in de auto is om te snijden. Mateo smeekt haar terug te keren, maar Ana rijdt verder. Na twee lange minuten keert ze uiteindelijk om. Op de plaats waar ze hun zoon Lucas achterlieten, vinden ze alleen zijn petje. Wat bedoeld was als een straf, draait al snel uit op een nachtmerrie voor de ouders. Een golf van opgekropte reflecties, beschuldigingen en ongemakkelijke waarheden komt naar boven. In een doorlopende scène van net geen anderhalf uur volgen we Ana en Mateo, terwijl hun huwelijk langzaam uit elkaar valt.

Zowel Néstor Cantillana als Antonia Zegers, twee ervaren Chileense acteurs, spelen erg sterk. Maar het is vooral Zegers die de show steelt met de manier waarop ze moederliefde in gelijke mate vermengt met vrouwelijke frustratie. Haar bekentenis aan haar man op het einde van de film is zowel hartverscheurend als bevrijdend. Moederschap is niet altijd even gemakkelijk. Ana is geen heilig boontje, maar ook geen duivel. El Castigo is een film die uitblinkt in openhartigheid en met personages die volledig geloofwaardig en invoelbaar zijn. Wat Mateo en Ana overkomt, kan iedereen overkomen.