De film
No Dogs or Italians Allowed
Een magnifieke ode aan een tijd die we bijna vergeten zijn. Die waarin vele Europeanen arm en ongeletterd waren en als (gast-)arbeiders probeerden wat van hun leven te maken. Maar de inhoud overstijgt sentimentele nostalgie.
Tijd: 70 min
Land: België, Frankrijk, Italië, Portugal
Taal: Italiaans, Frans
Ondertiteling: Nederlands
Cast: Ariane Ascaride
Regisseur: Alain Ughetto
Release Date: 2022
Omschrijving
WINNAAR PUBLIEKSPRIJS ROTTERDAMS FILM FESTIVAL
Hartveroverende, magisch originele film over de Italiaanse grootouders van de regisseur, die met vallen en opstaan zich ontworstelen aan de armoede om geluk en welvaart te vinden in Frankrijk.
Bovenop een berg, middenin in de Piëmont (Noord-Italië), ligt het piepkleine dorpje Ugheterra. Nu zijn alle huizen vervallen, maar een eeuw geleden woonden daar families met allemaal dezelfde achternaam. Zo ook de grootouders van regisseur Alain Ughetto.
Met humor en warmte vertelt hij via zijn grootmoeder Cesira het epos van zijn familie. Zij belandt op de berg door haar liefde voor Luigi, een van de 11 kinderen uit een Ughetto familie. Grond is er schaars en het eten dus ook. Luigi en zijn broers vertrekken dan ook elke winter naar Frankrijk en Zwitserland, om daar het zware werk te doen. Er worden kinderen geboren, nieuwe liefdes gevierd, huizen gebouwd en ondertussen droomt iedereen van een beter bestaan.
Met behulp van een bijzonder speelse stop-motion animatiestijl, waarin hij af en toe letterlijk contact maakt met zijn grootmoeder, creëerde Alain een prachtige, ontroerende liefdesbrief aan zijn ouders en grootouders. Zij werkten hun hele leven met hun handen en konden alles maken wat ze zagen. En ook hier zie je hoe de regisseur met zijn handen iedereen en alles tot leven brengt, van de bordkartonnen huizen en de bossen van broccoli tot de koeien en zijn eigen familie.
Een magnifieke ode aan een tijd die we bijna vergeten zijn. Die waarin vele Europeanen arm en ongeletterd waren en als (gast-)arbeiders probeerden wat van hun leven te maken.
Regisseur Ughetto ontvouwt een onvergankelijk, cyclisch verhaal over liefde en familie, armoede en voorspoed, voor- en tegenspoed. Maar de inhoud overstijgt sentimentele nostalgie; twee wereldoorlogen, de opkomst van het fascisme en de Spaanse griep, naast andere gewichtige episodes in de 20e eeuw, markeren deze soms tragische (maar nooit zwaarmoedige) reconstructie. Bovenal volgt Ughetto het spoor van een interculturele migratie van Italië naar Frankrijk, als een hechte gemeenschap van arbeiders zichzelf als sociale klasse uitgebuit ziet door zowel de staat als de kerk, en ondertussen te maken krijgen met een fikse dosis racisme. Een subliem, hoopvol portret.
Hartveroverende, magisch originele film over de Italiaanse grootouders van de regisseur, die met vallen en opstaan zich ontworstelen aan de armoede om geluk en welvaart te vinden in Frankrijk.
Bovenop een berg, middenin in de Piëmont (Noord-Italië), ligt het piepkleine dorpje Ugheterra. Nu zijn alle huizen vervallen, maar een eeuw geleden woonden daar families met allemaal dezelfde achternaam. Zo ook de grootouders van regisseur Alain Ughetto.
Met humor en warmte vertelt hij via zijn grootmoeder Cesira het epos van zijn familie. Zij belandt op de berg door haar liefde voor Luigi, een van de 11 kinderen uit een Ughetto familie. Grond is er schaars en het eten dus ook. Luigi en zijn broers vertrekken dan ook elke winter naar Frankrijk en Zwitserland, om daar het zware werk te doen. Er worden kinderen geboren, nieuwe liefdes gevierd, huizen gebouwd en ondertussen droomt iedereen van een beter bestaan.
Met behulp van een bijzonder speelse stop-motion animatiestijl, waarin hij af en toe letterlijk contact maakt met zijn grootmoeder, creëerde Alain een prachtige, ontroerende liefdesbrief aan zijn ouders en grootouders. Zij werkten hun hele leven met hun handen en konden alles maken wat ze zagen. En ook hier zie je hoe de regisseur met zijn handen iedereen en alles tot leven brengt, van de bordkartonnen huizen en de bossen van broccoli tot de koeien en zijn eigen familie.
Een magnifieke ode aan een tijd die we bijna vergeten zijn. Die waarin vele Europeanen arm en ongeletterd waren en als (gast-)arbeiders probeerden wat van hun leven te maken.
Regisseur Ughetto ontvouwt een onvergankelijk, cyclisch verhaal over liefde en familie, armoede en voorspoed, voor- en tegenspoed. Maar de inhoud overstijgt sentimentele nostalgie; twee wereldoorlogen, de opkomst van het fascisme en de Spaanse griep, naast andere gewichtige episodes in de 20e eeuw, markeren deze soms tragische (maar nooit zwaarmoedige) reconstructie. Bovenal volgt Ughetto het spoor van een interculturele migratie van Italië naar Frankrijk, als een hechte gemeenschap van arbeiders zichzelf als sociale klasse uitgebuit ziet door zowel de staat als de kerk, en ondertussen te maken krijgen met een fikse dosis racisme. Een subliem, hoopvol portret.
Recensies
"Een liefdevolle, bijzondere film”
"Een universeel en tijdloos migrantenverhaal”
